Evolutie: nieuwe sterren
Sterren worden geboren uit gas- en stofnevels die langzaam verdichten en gaan roteren.
Een ster bestaat vrijwel geheel uit waterstof dat door samenballen zó heet is geworden dat een kernfusieproces ontstaat, vergelijkbaar met een waterstofbom, waarbij helium wordt gevormd. Dit fusieproces gaat net zolang door totdat alle waterstof in de kern is opgebrand. De meeste sterren doen daar miljarden jaren over.
Onze zon, -een vrij kleine ster-, is daar al zo’n vier miljard jaar mee bezig en zal daar nog even zoveel jaren mee doorgaan voordat de volgende fase intreedt. Dan verandert ze eerst in een “rode reus” en daarna in een “witte dwerg”, enorme vormveranderingen die het gevolg zijn van extreme chemische veranderingen die er, na het opraken van de waterstof in de kern van de ster, plaatsvinden. De zon verandert dan in een nucleaire chemische fabriek waarin opnieuw kernfusieprocessen ontstaan, maar die nu geen helium, maar zwaardere elementen voortbrengen.
Supernova
Supernovae verschijnen af en toe als nieuwe sterren aan de hemel. Het zijn echter sterren die in de laatste fase van hun bestaan, na het instorten van hun kern, in een gigantische ontploffing ten onder gaan en daarbij materie het heelal in blazen.
Zo’n ontploffing kan enkele weken tot maanden duren en dooft dan uit. De grote sterren vormen in dit stervensproces, door gefaseerde kernfusies, vrijwel alle bekende zware elementen.
Lichte elementen, zoals zuurstof, koolstof en stikstof (essentieel voor de vormen van leven die wij kennen) worden vooral door kleine sterren, zoals onze zon, in hun eindfase het heelal in geslingerd.
Onze aarde (Gaia, Terra)
Onze aarde is ontstaan uit verdichtingen in de gas- en stofwolk waaruit ook de zon is ontstaan. Daarin moet al heel wat “afval” van kleine en groet sterren hebben gezeten, want alleen al op onze aarde is een rijke verzameling van lichte en zware elementen te vinden.
Zo bestaat de aardkern uit ijzer en nikkel, de aardmantel uit silicium (gesteente en zand), terwijl voor het ontstaan van alle levensvormen een verzameling lichtere elementen nodig is geweest.
Hieruit valt af te leiden dat onze zon een ster van de tweede generatie moet zijn, omdat er eerst, in de 10 miljard jaar na de oerknal, andere sterren moesten opbranden en ten onder moesten gaan om de basisingrediënten voor ons zonnestelsel te leveren. Geen zachte evolutie dus, maar een ontwikkeling met ook revolutionaire trekjes.
Evolutie: nieuwe ideeën
Ook ideeën kunnen evolueren. Soms zijn er ook hierbij veranderingen met revolutionaire trekjes.
Voor ons onderwerp, de ontwikkeling van het geweten, zijn er revolutionaire veranderingen in de theorievorming te melden die, voor een belangrijk deel, voortkomen uit nieuwe inzichten op basis van Darwin’s EVOLUTIE–leer.
Door alle voorvechters van de recente theorieën over de gewetensontwikkeling (zie inhoudsopgave) wordt naar Darwin verwezen.
Vooral door de laatste drie:
Nieuw!
BLAIR: over psychopathie (“gewetenloosheid”); een nieuw hoofdstuk!
Haidt en de Waal: wordt nog aan gewerkt.
Enjoy!
——————————————- —————————— ©2016 horsey
Informatie over de website → Wegwijs of Inhoud
Plaats een reactie → klik op Discussie
Gebruik de Terug-knop linksboven om terug te gaan naar de vorige webpagina.